اعترفلك

اعترف لكى فى وقت
دوبنى فيه الحب
و الشوق غلبنى و غلب القلب
كنت خايف تقولى لحبى لق
كنت خايف تقولى فى قلبى مالكش حق
وفضلت خايف من الاعتراف
لا مالقاش منك رد
وبعد تردد فى اتخاذ القرار – اعترفت
اعترفت
اعترفت انى بحبك
وفى قلبى ساكن ودك
استنيت سنين ادور على قلبك
كنت بحلم بيكى فى احلامى
من غير ما أقبلك
كنت بتمناكى فى ايامى
و اكون ايام فى عمرك
يا كل امالى استنى ح اقولك
انى بحبك
و ح اعترفلك
على اللى فات من عمرى فى بعدك
على زمن بخيل بعدنى عنك
كنت فين من زمان وكان فين قلبك
ليه اتحرمات كل الوقت دة انى اقبلك
تعالى نعوض اللى فتنا و اقولك
انى بحبك
وبعترفلك
ان كل اللى قبلك ماضى ومات
كله كان احزان وعدى و فات
بحتجلك طول الوقت
وبتمنا تتقرب المسافات
تعالى نعيش الحب
و ننسا الثوانى و الساعات
يا حب كل العمر
عمرى بحسوبة من النهاردة
من وقت ما قلبى ليكى قال
بحبك

لطالما تشكلت الكلمات الجميلة وتزينت في وصف الربيع وعطر الزهور

لكنه ليس كافيا لأبداع من هذا النوع

جمال هذه الكلمات نابع من احساس صادق وشعور نبيل

أتحفنا به صاحب الحضور الذهبي في نافذتنا الأدبية

فادهشنا اسلوبه وانتقاله في مشهد ملفت

من وصف الجمال ومذاق الحياة بقرب الحبيبه

الى الم البعد وجرح الفراق من هنا يعترف ويعشق يلوم يبكي من الم الفراق

أشكرك اخي العزيزعلى هذا الابداع المتواصل

تقبل تحياتي